NESAİ SÜNEN-İ KÜBRA

Bablar    Konular    Numaralar

KİTABU’L-HİBE

<< 1821 >>

هبة المشاع

1- Ortaklı Malların Hibe Edilmesi

 

أخبرنا عمرو بن زيد قال حدثنا بن أبي عدي قال حدثنا حماد بن سلمة عن محمد بن إسحاق عن عمرو بن شعيب عن أبيه عن جده قال كنا عند رسول الله صلى الله عليه وسلم إذ أتته وفد هوازن فقالوا يا محمد إنا أصل وعشيرة وقد نزل بنا من البلاء ما لا يخفي عليك فامنن علينا من الله عليك فقال اختاروا من أموالكم أو من نسائكم وأبنائكم فقالوا قد خيرتنا بين أحسابنا وأموالنا بل نختار نساءنا وأبناءنا وقال رسول الله صلى الله عليه وسلم أما ما كان لي ولبني عبد المطلب فهو لكم فإذا صليت الظهر فقوموا فقولوا إنا نستعين برسول الله على المؤمنين أو المسلمين في نسائنا وأموالنا فلما صلوا الظهر قاموا فقالوا ذلك فقال رسول الله صلى الله عليه وسلم فما كان لي ولبني عبد المطلب فهو لكم فقال المهاجرون وما كان لنا فهو لرسول الله صلى الله عليه وسلم وقالت الأنصار ما كان لنا فهو لرسول الله صلى الله عليه وسلم فقال الأقرع بن حابس أما أنا وبنو تميم فلا وقال عيينة بن حصن أما أنا وبنو فزارة فلا وقال العباس بن مرداس أما أنا وبنو سليم فلا فقامت بنو سليم فقالوا كذبت ما كان لنا فهو لرسول الله صلى الله عليه وسلم قال رسول الله صلى الله عليه وسلم يا أيها الناس ردوا عليهم نساءهم وأبناءهم فمن تمسك من هذا الفيء بشيء فله ست فرائض من أول شيء يفيئه الله عز وجل علينا وركب راحلته وركب الناس اقسم علينا فيأنا فألجؤوه إلى شجرة فخطفت رداءه فقال يا أيها الناس ردوا علي ردائي فوالله لو أن لكم مثل شجر تهامة نعما قسمته عليكم ثم لم تلقوني بخيلا ولا جبانا ولا كذوبا ثم أتى بعيرا فأخذ من سنامه وبرة بين أصبعيه ثم قال ها إنه ليس لي من الفيء شيء ولا هذه إلا الخمس والخمس مردود فيكم فقام إليه رجل بكبة من شعر فقال يا رسول الله أخذت هذه لأصلح بها بردعة بعير لي فقال أما ما كان لي ولبني عبد المطلب فهو لك فقال أو بلغت هذه فلا أرب لي فيها فنبذها وقال يا أيها الناس أدوا الخياط والمخيط فإن الغلول يكون على أهله عارا وشنارا يوم القيامة

 

[-: 6482 :-] Amr b. Şuayb, babasından, o da dedesinden bildiriyor: Biz, Resulullah (sallallahu aleyhi ve sellem)'in yanında iken, Hevazin kabilesinden bir grup geldi ve:

 

"Ya Resulullah! Bizler asilzade bir aşiretiz ve başımıza gelen musibeti (savaşta kaybettiğimiz mal ve esirleri) siz de biliyorsunuz. Bizlere istediğimizi ver, Allah ta sana versin" dediler. Resulullah (sallallahu aleyhi ve sellem):

 

"İster malınızı, ister kadın ve çocuklarınızı alın" buyurdu. Onlar: "Bizi malımız, kadınlarımız ve çocuklarımız arasında muhayyer bıraktın. O halde kadınlarımız ve çocuklarımızı seçiyoruz" dediklerinde, Resulullah (sallallahu aleyhi ve sellem):

 

"Malınızdan, benim ve Abdulmuttalib oğullarının hissesine düşenler sizindir. Öğle namazını kıldıktan sonra, siz kalkın ve biz müminlere" -veya"müslümanlara karşı kadınlarımızın ve çocuklarımızın geri verilmesi konusunda Resulullah (sallallahu aleyhi ve sellem)'den yardım istiyoruz deyin" buyurdu. Öğle namazını kıldıktan sonra öyle yaptılar ve Nebi (sallallahu aleyhi ve sellem):

 

"Benim ve Abdulmuttalib oğullarının hissesine düşen sizindir" buyurdu. Muhacirler: "Bizim hissemize düşen Resulullah'ındır (sallallahu aleyhi ve sellem)" dediler. Ensar: "Bizim hissemize düşen Resulullah'ındır (sallallahu aleyhi ve sellem)" dediler. Akra' b. Habis: "Benim ve Temim oğullarının hissesine düşeni vermeyiz" dedi. Uyeyne b. Hısn: "Benim ve Fezara oğullarının hissesine düşeni vermeyiz" dedi. Abbas b. Mirdas: "Benim ve Süleym oğullarının hissesine düşeni vermeyiz" deyince, Süleym oğulları kalktı ve: "Yalan söylüyorsun! Bizim hissemize düşen Resulullah'ındır (sallallahu aleyhi ve sellem)" dediler. Nebi (sallallahu aleyhi ve sellem):

 

"Ey insanlar! Onlara kadınlarını ve çocuklarını geri verin. Kim kendine düşen hisseyi tutmaz geri verirse, ona Allah'ın bize ilk kazandıracağı ganimetlerden altı hisse vereceğim" buyurdu ve devesine binince insanlar etrafına toplanıp: "Ganimet mallarını taksim et" diyerek Resulullah (sallallahu aleyhi ve sellem)'i. bir ağaca doğru sıkıştırdılar ve hırkası ağacın dalına takılıp yere düştü. Resulullah (sallallahu aleyhi ve sellem):

 

"Ey insanlar! Bana hırkamı verin. ValIahi Tihame vadisindeki bütün ağaçlar ganimet olsaydı hepsini taksim eder size verirdim ve siz bana o zaman cimri, korkak ve yalancı gözü ile bakmazdınız" buyurduktan sonra bir deveye gidip hörgücünün üstünden iki parmağı arasına bir kıl alarak: "Bana ganimetten bunun kadar bir şey bile yoktur. Ancak hisseme düşen beşte birdir, o da zaten size iade edilmektedir (harcanmaktadır)" buyurdu.

 

Adamın biri kalkıp elinde bir tutam kılı göstererek: "Ben bunu devemin çulunu tamir etmek için almıştım'' dedi. Resulullah (sallallahu aleyhi ve sellem):

 

"Benim ve Abdulmuttalib oğullarının hissesine düşen (yün de) senindir" buyurdu. Adam: "Payıma bu kadarı düştükten sonra bunu da istemem" dedi ve elindeki kılları yere attı. Nebi (sallallahu aleyhi ve sellem): "Ey insanlar! Ganimetten aldığınız, iğne iplik olsa bile geri veriniz. Çünkü haksız yere alınan mal, sahibini ayıplayıcı ve ona utanç verici bir şey olur. Kıyamette de sahibine ateş olur" buyurdu.

 

Mücteba: 6/262, 7/131 ;Tuhfe: 8782

 

Diğer tahric: Hadisi Ebu Davud (2694) ve Ahmed, Müsned (6729) rivayet etmişlerdir.